سفارش تبلیغ
صبا ویژن
<زندگی بال و پری دارد به وسعت مرگ پرشی دارد اندازه عشق زندگی چیزی نیست که از لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود زندگی جذبه دستی است که می چیند زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد زندگی گل به توان ابدیت زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست.........سهراب> بازدید امروز: 39 بازدید دیروز: 0 کل بازدیدها: 13331
میلاد
میلاد4
نویسنده: میلاد(دوشنبه 86/12/27 ساعت 12:53 صبح)

 **به نام حق**   

به نام آنکه دوستی را آفرید ، محبت را، نور را ، عشق را و رنگ را و..... وبه  

 

 نام  آنکه کلمه را آفرید

 

و کلمه چه بزرگ است در کلام و چه کوچک است واژه ها ، آن زمان که

 

           می خواهیم بنویسیم ....

 

سالهاست  دچارش هستم دچار کلماتی که می گفتند باید برای زندگی  عاشق بود  

 

و دلتنگ .....

 

سالهاست دچارش هستم ..... و چه سخت است بدون دل ساختن خانه ای

 

 در دل ...

 

 و این دل بینهایت چه جای کوچکی است برای دل بیتاب .

 

در تمام این سالها نتوانستم آواز غریب میخکهای سر هر دیوار را بشنوم

 

 همانگونه که بغضهای گاه و بیگاه را نشناختم....یا طولانی ترین ثانیه های 

 

تنهائی

 

که فقط خود این کلمات می دانند آن ثانیه ها چگونه    

گذشتند ... !!!

 

ای عشق من

اگر از تو هر چه بگویم انگار هیچ نگفته ام

پس هیچ نمی گویم که درک کنی دوستت دارم

در کوهستان عشق رشته کوهی است به نام عشق

چشمه ای است به نام وفا که به رودی می ریزد به نام صفا

و این رود به دریایی محو می شود به نام جدایی

بگذار تا بگویم دوستی یه اتفاق است و جدایی

قانون طبیعت پس بیا قانون گذار باشیم

بیا فقط دوستی را دوست بداریم

من منتظرت خواهم ماند.

 

  

 

 

                                                         قسم

           به جوانی ام به قلبم ... به خدای جسم و روحم ... به خدای آسمان ها...

              به تمام کهکشانها ... به ستارگان روشن ... به کرانه های دریا ... به نگاهت ...

                    به خدا ... به خاک پایت ... به نگاه خنده هایت ... به کبودی افق ها ...

                    به سحر به خنده ی گل ... به سپیدی سپیده ... به تمام خاک دنیا ...

            به خدا اگر بخندم ... به خدا اگر بنالم ... به خدا اگر بمیرم ... توئی آخرین تلاشم ...

                                            توئی ... آخرین نگاهم ...

 

به دیدارم بیا هر شب ...

در این تنهایی تنها و تاریک خدا مانند...دلم تنگ است...بیا ای روشن ای روشنتر از لبخند...

شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی ها....

                                                               دلم تنگ است

 

عشق چیست؟

به گل گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من خوشگل تر است..."

به پروانه گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من زیبا تر است..."

به شمع گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من سوزان تر است..."

به عشق گفتم: "آخر تو چیستی؟" گفت: "نگاهی بیش نیستم

 

یادت هنوز در ذهنم بیداد می کند ...

باورم نمی شود... کاش در کنارم بودی... کاش میتوانستم تو را در آغوشم بگیرم و نوازش کنم.... باورم نمیشود.... که از من اینهمه دور هستی و فاصله بین من و تو بیداد میکند.... کاش می توانستم دستانت را بگیرم و با تو به اوج خوشبختی بروم.... کاش میتوانستم بوسه ای بر گونه مهربانت بزنم.... ای کاش ، کاش ، کاش... دلم بدجور هوای تو را کرده هست عزیزم... دلم بدجور در حسرت دیدار تو هست ای بهترینم.... باورم نمیشود.... این همه فاصله در بین من و تو غوغا می کند

 

بیادتم 

 

با تو بودن از تو گفتن زیباست                                           مثل آواز قناری تو بهار

با تو بودن از تو گفتن زیباست                                          مثل آواز قشنگ جویبار

با تو بودن از تو گفتن زیباست                                          مثل نیلوفر آبی در آب


مثل اشکهای لطیف شبنم روی گونه های زنبقهای خواب   با تو بودن از تو گفتن زیباست
مثل بارش بارون تو کویر                                             مثل رویش دوباره چمن روی تن یخ زده زمین پیر

تویی مهتاب سحر ، تویی بارون کویر                             از تن خستهء من گرد غربت را بگیر
مثل خورشید بزن و آبم کن                                         مثل لالایی شب خوابم کن
به تن خسته بزن رنگ دگر                                           دل ما را تو ببر تا به سحر



نظرات دیگران ( )


لیست کل یادداشت های این وبلاگ
میلاد
میلاد
میلاد
میلاد
میلاد
میلاد
میلاد
[عناوین آرشیوشده]

|  RSS  |
| خانه |
| شناسنامه |
| پست الکترونیک |
| مدیریت وبلاگ من |

|| مطالب بایگانی شده ||
میلاد محمدی 1
میلاد محمدی 2

|| اشتراک در خبرنامه ||
  || درباره من ||
میلاد
میلاد
به نام خالق عشق و هستی امیدوارم از وبلاگ من خوشتون بیاد من ان غریب دیروز..... اشنای امروز.... و فراموش شده فردایم .......در اشنا یی امروز می نویسم تا در فراموشی فردا . یا دم کنی کاش زندگی فرصت دهد گاهی از گل ها یاد کنیم کاش بخشی از زمان خویش را وقت قسمت کردن شادی کنیم در زمانی که: وفا قصه برف به تابستان است وصداقت گل نایابی است ودر آینه چشمان شقایق ها نیز عابر و ظالم و بی عاطفه غم جاریست به چه کس باید گفت ؟ با تو خوشبخت ترین انسانم کسانی که مایل به تبادل لینک هستن در قسمت نظرات اعلام کنند

|| لوگوی وبلاگ من ||
میلاد

|| لینک دوستان من ||
پاتوق بچه های دلیجان
دلیجان رپ

|| اوقات شرعی ||


|| وضعیت من در یاهو ||
یــــاهـو